جمعه 2 آذر 1403

در عصمت نگاهت حقارت دنیا را می‌دیدیم!

سال‌ها سایه سکوت اهل اندیشه و علم و قلم، ظالمان را یکه تاز میدان کرده بود و در تعدی به نوامیس و جان ملت گستاخ‌‌شان ساخته بود! و آنان که باید فریاد می‌شدند، گوش‌شان را می‌بستند تا صدای خرد شدن غرور ملتی را نشوند!


در عصمت نگاهت حقارت دنیا را می‌دیدیم!

 

 سال‌ها سایه سکوت اهل اندیشه و علم و قلم، ظالمان را یکه تاز میدان کرده بود و در تعدی به نوامیس و جان ملت گستاخ‌‌شان ساخته بود!

و آنان که باید فریاد می‌شدند، گوش‌شان را می‌بستند تا صدای خرد شدن غرور ملتی را نشوند!

در سایه سکوت، زبان و قلم اهل الحاد و تجدد و التقاط، به طعن و سیاه‌نمایی دیانت و مکتب باز شد و رقم خورد.

در آن سال‌های سیاه و در عزلت اهل علم، آنان‌که در اندیشه کوته و سطحی بودند به التقاط گراییدند و به نقد دین و دیانت پرداختند وآن را مخدر جانعه دانستند و هم پای ظاهرگرایان و اهل تحجر،کژ‌راهه‌ها برای اغوای جوانان گشودند.

اما تو در آن روزها به همراه تربیت‌شدگانت که همه زبان‌ها در برابر ستم به لکنت افتاده بودند، آوای رهایی سردادی و سایه سکوت شب‌های سیاه را شکستی!

 تو در زمانه‌ای که گام‌ها در برابر جباران زمان می‌لغزیدند، پایدار ایستادید و استوار گام‌ در راه روشن امید نهادید و بشارت صبح سپید دادید!

تو بزرگ‌مردی که در نهایت ساده و راحت و بی‌تکلف، با نگاه نافذت دیانت را آغازی دوباره دادی و برگ برگ حیاتت فریاد شد و سایه سیاه سکوت را درید و اهل اندیشه از لایه لایه‌ی حیاتت فریاد شنیدند!

استواری و شجاعت و صبر و حلم با پایداری و هجرت و قربانی فرزند و سکوت در برابر بی‌حرمتی‌های سپاه ظلم و جهل، معنا گرفت و زینت یافت!

هوشیاریت، ساختمان نظامی بنا نهاد که در برابر امواج سهمگین فتنه‌ها و دشمنی‌ها و توطئه و طوفان نظام‌های سلطه و استکبار، عمود و ستون‌هایش استوار ایستاده و هر روز تنومند‌تر و شاخ و برگش خرم‌تر و گسترده تر گردید.

در سلوکت از دریافت تقدیر و یادنامه و استماع ثنا و سپاس اثری نبود و نداشت و با تشنگان قدرت و طالبان شهرت راهی برای مراوده و مودت و رفاقت نگذاشتی و نداشتی!

دیدیم که اهل توجیه اشتباهات دیگران نبودی و در همه حال جوانمرد بودی و با شکست و بدفرجامی‌ هیچ کس شادمان نگشتی!

 از این‌رو جامه‌ی رسای زعامت امت تو را سزا بود. رغم آن‌که هیچ‌گاه تلاش نکردی تا کسوت‌ زعامت بپوشی و به طلبه بودنت افتخار کردید!

به حق جامه حکمت و تدبیر و پوشش پرنیانی هنر مردم‌داری بر اندام کامل و جامع سالک صادقی چون تو برازنده بود!

و به درستی قبای اطلس خدمت گزار ملت بر قامت استوار تو که از راست قامتان تاریخ و شیفتگان خدمت به خلق و از پاسداران عزت مُلک و ملت بوده‌اید، زیبنده گردید و به یمن آن، به وارثان طریقت و میراث‌داران اندیشه‌ات، عنوان و نشان شهدای خدمت زیبنده شد!

تو به ما آموختی که همه قدرت و قدرت همه در برابر قدرت لایزال الهی هیچ است و در اندیشه و نگاهت هیچ به حساب نیامدند.

ما در بلندای نگاهت و مناعت طبع‌ات، پاکی و زلال فقاهت و حکمت و عقلانیت و اخلاق را یافتیم و در عصمت نگاهت حقارت دنیا را دیدیم!

تو با نگاه نافذت و بصیرت اندیشه‌ات، مردی را به ما نشان دادی که چون خورشید روشنی بخش اجتماع ما و همه اهل ایمان و ندای صلاح و سدادش بی‌انقطاع در گوش جهان طنین انداز است.*

ندای رسای این مردخدا نگذاشت تا با رفتنت، صدایت در سایه سکوت محو شود بلکه رفتنت نیز صداهای سکوت را از دل تاریخ خارج کرد و به صدا درآورد و او به درستی اعلام داشت:

 "این انقلاب بی‌نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست" چنین نیز نخواهد شد!

 پژواک صدای تو که از آوای ندای فرزند و خلف صالح‌ات آن را بر فراز جهان می‌شنویم و هر روز رساتر در جهان به گوش می‌رسد و بانگ رسایش به همه اهل وجدان و صاحبان فطرت پاک، راه و طرف درست تاریخ و ایستادن در ساحت شرافت و عزت را می‌نمایاند!  

ما امروز به تو و اندیشه والای تو و به راه تو که طریق شرف و عزت است، مفتخریم و بدان سرفراز!

   

      حمید احمدی

       ۱۴ خرداد ۱۴۰۳

-----------------

*اشاره به جملات حضرت امام خمینی در باره مقام معظم رهبری