هم افق با حسین‌علیه‌السلام!
از اولیای الهی رسیده است که قرب و کمال آدمی، دگرخواهی و دل به خدا سپردن و آهنگ خدا کردن وانقطاع از غیر خداست.اگر به این حقیقت باور داشته و بدان متعهد باشیم؛ رهاوردش اتساع روح و اندیشه خواهد بود. و بر اراده و اندیشه‌مان آن گذرد که "او" پسندد. در چنین صورتی تحت ولایت و ربوبیت حضرت حق خواهیم بود و آماده عمل و اقدام برای رضای او.
و در بانگ جهاد و اقدام؛ اهل سکوت و سکون و از نشستگان نخواهیم بود و قیام و کلام و نگاه‌مان چون حسین بن علی علیهماالسلام رو به ملکوت خواهد داشت و آهنگ تعالی و نجات!
بدین سبب خطبه‌ها و سخنان حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام که از تحفه های ربوبی است و در فرازین جذبه‌های معنوی فریادگر رهایی است و رو به سوی ملکوت دارد، همگان را به گذشتن از خود ومنافع خود و برگزیدن جانب حق فرا می‌خواند.
"من کان باذلاً فینا مَهجتَه وموطناً علی لقاءِالله نفسَه فَلیَرحَل مَعنا فَانّی راحل مصلحاً ان شاءالله تعالی"
"هر کس از شما که حاضر است در راه ما از خون خویش بگذرد و جانش را در راه شهادت و لقای پروردگار نثار کند، با ما حرکت کند که من فردا صبح حرکت خواهم کرد،ان‌شاء الله."
سخنان حضرت از آغاز نهضت بزرگ و الهی عاشورا تا فرجامین آن؛ سروش آسمانی است که بر اندیشه بلند و روح ملکوتی و گشاده‌اش تجلی یافت و وجودش را در انتقال به خداوند وسعت بخشید و به ملاقات با خداوند از ترک سرزمین وحی در موسم حج، به آهنگ خونین و بزمی خاص و ناب ترغیب کرد و با همه وجود و هستی‌اش به سویش شتافت و برای همیشه تکلیف را بر همگان روشن ساخت که بین بقای خود و آرمان‌ها و خواست حق تعالی یک انتخاب نجات بخش بیش نیست! بقیه هواها و توجیه‌های نفسانی و خودخواهی است، هرچند با نام و به عنوان خداخواهی و خیرخواهی باشد. آدمی در غیاب خداوند در فربهی خود و نفس خویش موفق و در همان وضع و حال تظاهر به دیانت و حق خواهی و وفا مدعی است، اما در روز معرکه و تصمیم، سنگینی نفس فربه میخ‌کوب زمین، زمان، نان و نامش می‌کند. باید جسمی نحیف و آماده پرواز داشت و جانی پاک تا در امتداد قافله حسین راه پیمود.
از این رو اگر مدعی‌ایم که حسینی‌ایم، باید حیات را هم افق با حسین تفسیر کنیم و معنا بخشیم و این جز با توسعه وجودی و اتساع روح و اندیشه و هم افق شدن با قافله سالار عشق و پرواز ممکن نخواهد شد.
این رمز و راز پیوند قلوب با حسین بن علی علیهما السلام است که نجات و تعالی بخشی است.
در ماه محرم و صفر که همه جا سرشار از نام حسین علیه السلام است اگر دنبال درک حقیقت محمدیه و غیرت و بصیرت و حب حسینی هستیم و در جستجوی رهایی و نجات و رستگاری، نخست باید برای انشراح و توسعه وجودی خود گامی برداریم و وجودمان را از هرچه کینه‌ورزی، کدورت، رشک، شک و گمان بد، جدال و زشتی‌هاست، پاک و دور گردانیم تا در روز نیاز و تصمیم، مخاطب کلام ملامت آمیز خداوند نگردیم که به مومنان می‌فرماید:
"يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ، أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِالدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيل"
سبک بال باید بود و از نفرت‌ها و کینه‌ها ها و پلشتی‌ها خود را رها سازیم تاسنگینی و چسبندگی به زمین و زمان و همه اعتباریات که بازدارنده و سلب کننده پرواز در افق حسین بن علی و حریم عِزّ قدسی خداوندی است، رها گردیم و بال پروازمان توان پرواز در بی‌کران جهاد و مبارزه و ملاقات با خداوند مهیا باشد و به مسکنت و ذلت و حقارت دچار نشویم
"فَمَنْ تَرَكَهُ رَغْبَةً عَنْهُ اَلْبَسَهُ اللّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ وَ شَمْلَةَ الْبَلاءِ"(از خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه)
هر کس آن[جهاد] را از باب بی‌‌اعتنایی ترک کند خداوند بر او جامه ذلت بپوشاند، و غرق بلا نماید.
چنان‌چه حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام و یاران بزرگ‌شان با اعتماد به خداوند سبک بال و شجاعانه لباس جهاد بر تن کرده و به سوی ابدیت پرواز کردند. که این سبک بالی ثمره انشراح روحی و اتساع اندیشه‌شان بود و لذا جهاد و مبارزه و رفتن به میان انبوه دشمن و پروازشان به سوی خداوند با طیب نفس و اطمینان و بال گشودن محبوب همراه شد. چنان‌چه از سوی حق خطاب آمد:
"یاایّتُهاالنَفس المطمئنه اِرجعی اِلی ربِّک راضیهً مرضیهً"
و با فنای در حق و عبور از خود در هستی، به لطف حق تعالی، حسین بن علی و انسان‌های پاک همراهش، نزد خداوند و خلقش محبوب و جاودان گشتند و راهبر خلق در طی طریقت به سوی خالق و جلب رضای او شدند. و آتش عشقی در نهاد و طینت مؤمنان از حب او به ودیعت نهاده شد که تا ابد شعله‌ور و پرحرارت باقی خواهد ماند.
أَشْهَدُ أَنَّکَ مِنْ دَعائِمِ الدِّینِ ، وَأَرْکانِ الْمُسْلِمِینَ ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهادِی الْمَهْدِی.
- حمید احمدی
- #کربلا_طریق_الاقصی