به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی الاربعین، آيت‌الله حاج سيد محمد صادق حسينى‌طهرانى در آستانه حضور زائران اربعین توصیه‌های بسیار مهمی در این زمینه ارائه کردند که به زائران گرامی تقدیم می‌شود.
نکاتی که خوب است زائران در زیارت اربعین رعایت کنند:
۱ـ یکی زیارت حق الناس است در مسیر؛ خصوصا الان که مسیر شلوغ است، سعی کنند تنه به کسی نخورد، سعی کنند کسی اذیت نشود، اگر زائرین می توانند و برایشان امکان دارد، به هر مقدار که مقدور است، اگر پیر زن یا پیر مردی در راه است کمکش کنند، اینها خیلی مهم است، و خیلی فضیلت دارد.
۲ـ دیگر احترام به زوّار است، زوّار محترم اند و باید آن ها را محترم شمرد؛ خصوصا اهل عراق که اینها میزبان شما هستند، حتما با این ها با احترام رفتار کرد، این یکی از آداب زیارت است و حق الناس!
۳ـ از نکات دیگر اینکه از لهو و لعب و غفلت در مسیر جدا اجتناب شود، حرف های ما لایعنی، حرف هایی که نه به درد دنیا می خورد و نه به درد آخرت، از اینها جدا اجتناب بشود. چون این سفر، سفر الهی است، از حرف های لهو، از کار های لهو، از کار های بیهوده، از غفلت ها جدا باید اجتناب بشود.
۴ـ نکته دیگر اینست که اخلاص باید به نهایت مورد عنایت قرار بگیرد، زائر امام حسین علیه السلام باید نهایت اخلاص را داشته باشد. باید خودش را برای رفتن خالص کند، نه به جهت اینکه رفیق ما رفت زیارت حالا ما هم برویم زیارت، یا حالا مردم همه رفتند زیارت ما هم برویم، نه! اول خودش را خالص کند برای حرکت سپس حرکت کند برای زیارت امام حسین علیه السلام تا ان شا الله بهره کافی و وافی را ببرد.
۵ـ نکته دیگر اینکه در طول مسیر توجه به حضرت سید الشهداء علیه السلام داشته باشد، خودش را حاضر در آن عتبه مبارکه ببیند، از اولی که از هرجا شروع به حرکت می کند. از هر شهر و بلده ای هست از آنجا خودش را در محضر امام حسین علیه السام ببیند. و اینطور خیلی فرق می کند، اگر این حالت حضور را انسان مراعات بکند مثل اینکه الان در زیارت است، مثل اینکه الان در حرم است. و در طول مسیر به حضرت مداوما سلام بدهد، سلام به امام حسین می رسد خصوصا برای زائری که در مسیر است.
۶ـنکته دیگر اینکه به مصائب اهل بیت علیهم السلام توجه داشته باشد، مصائب کربلا تا کوفه که اهل بیت به نحو اسارت رفتند، چه سختی ها که کشیدند، با اینها هم دردی کند، در تعب سفر، در سوار شدن بر اشتران بی جهاز، با غل و زنجیر جامعه (غل جامعه زنجیری بوده که دست و گردن را با هم جمع می کرده است، یجمع الیدین و العنق، در یک معنای دیگر هم گفته اند یجمع الیدین و الرجلین،یعنی دو دست و دو پا را جمع می کرده است.) حالا حضرت امام سجاد علیه السلام سوار بر شتر بی جهاز، دست و گردن ایشان را با غل جامعه بسته بودند، چقدر رنج کشیدن ایشون! خلاصه که به این مصائب در مسیر توجه داشته باشد.
۷ـ [نکته مهم دیگر] توجه به کیفت زبارت است، زائر کیفیت زیارت را مطلوب بکند، یعنی زائر سعی کند زیارت را با حضور قلب تمام و توجه تمام به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین این زیارت را انجام بدهد، با خضوع، با خشوع. زائر باید کیفیت را بالا ببرد نه اینکه توجه اش همه اش به کمیت باشد، مثلا صبح و ظهر و شب همه اش بخواهد به زیارت برود! اگر چنانچه کیفیت را تحصیل کردید اشکال ندارد هم صبح و هم ظهر و هم شب به زیارت بروید اما عمده کیفیت است، البته کمیت هم خیلی مطلوب است اما در صورتی که با آن کیفیتی که ذکر شد همراه باشد؛ در حال غفلت انسان برای زیارت نرود.
۸ـ در زیارت ها هم مثل حرکت در مسیر باید رفق و مدارا داشته باشد. اگر بخواهد دستش به ضریح برسد با رفق و مدارا باید باشد، بدون اینکه هل بدهد یا کسی اذیت بشود، یا فضا را به کسی، پیرمردی یا ضعیفی، بچه ای یا ناتوانی[تنگ کند و به افراد دیگر زحمتی] وارد شود. اینها خیلی مهم است، اینها جزو آداب زیارت است که ادب زیارت بالنسبه به نحوه زیارت باید ملحوظ باشد.
۹ـ یکی دیگر از آداب زیارت، غسل زیارت است، که انسان با غسل مشرف بشود، حتما این آداب لحاظ بشود.
۱۰ـ خضوع و خشوع و تادب در مقابل حضرت و نهایت توجه در حین زیارت که گفته شد، این حتما لازم است.
۱۱ـ نکته دیگر مقدم داشتن حوایج معنوی بر حوایج ظاهری است، خوب است زائر مثلا بخواهد خدایا ایمان ما را کامل بفرما، خصوصا خدمت حضرت که می رسید و و دعا هم تحت قبه مبارک حضرت مستجاب است خوب است بگویید خدایا اخلاص ما را کامل بفرما، خدایا ما را از شر شیاطین جنی و انسی محفوظ بدار، خدایا معنویت ما را در حد عالی قرار بده، خدایا ما را به فناء در ذات خودت برسان، خدایا ما را از عالم اعتبار و کثرات عبور بده و به عالم وحدت و حرم خودت داخل بفرما، این دعا هایی است که باید انسان مد نظر داشته باشد، حالا اگر نسبت به امور ظاهری هم خواست دعا بکند آن ها در رتبه بعد اشکال ندارد، در زمینه اموری که برایش لازم است اینها امور بعد است. امر آخرت مقدم است، دنیا هم برای وصول به آخرت در این مقدار مشکلی ندارد انسان دعا بکند. از آداب زیارت تقدم امور معنوی است در مشاهد مشرفه؛ خصوصا حوائج حضرت صاحب الامر صلوات الله علیه، انسان باید همیشه آن حضرت را مقدم کند بر امور خودش. تعجیل در ظهور حضرت، قضاء حوائج حضرت را باید انسان بخواهد. امام صادق علیه السلام به یکی از اصحاب وجهی دادند و فرمودند برو به کربلا و زیارت امام حسین علیه السلام و تحت قبه برای من دعا کن.
خوب انسان برای حوایج ولی اش حضرت بقیه الله الاعظم که گل سر سبد عالم وجود هست، در رتبه اول دعا بکند .
۱۲ـ نکته دیگر اینست که معاهده و مشارطه داشته باشد با امام حسین علیه السلام، با حضرت عهد ببندد و شرط بکند که دیگر خلاف امر امام و رسول خدا و خداوند کاری را انجام ندهد. انسان این عهد را باید انجام بدهد و تصمیم بگیرد بر اصلاح گدشته و آن چه را که عمرش صرف شده، آن غفلاتی را که داشته، اگر معصیتی داشته، اگر کسالتی داشته در امر دینش، در نمازش، در عباداتش، کسل بوده و حق عبادت را به جا نیاورده؛ با امام علیه السلام عهد ببندد برای اصلاح گذشته.
۱۳ـحالا این زیارتی که کرده و بهره های زیادی را که برده، انسان باید حفظش کند. عمده اینست که مکتسبات را، این معنویاتی را که کسب کرده است بواسطه زیارت و صفای باطنی که بواسطه زیارت پیدا کرده است، حفظ نماید. یعنی سعی بکند با گناه کردن آلوده نشود، سعی کند دیگر حرف هایی که خیر دنیا و آخرت درش نیست نزند، حالا بواسطه این صحبت ها یا غیبت و... زبان نباید آلوده شود، چشم نباید آلوده شود، طهارت چشم و طهارت زبان و طهارت اعضا و جوارح، و طهارت هایی که کسب کرده بواسطه زیارت، این طهارت را ان شاالله حفظش نماید که این از مهمترین امور برای زائر است.اینکه سعی کند این نورانیت را حفظ کند تا توشه ای برای آخرتش باشد، اما چنانکه این نورانیت را خدایی ناکرده به باد فنا بدهد آنوفت است که دیگر بهره اش از این زیارت کم خواهد شد.
انتهای پیام/