به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی الاربعین، به نقل از خبرگزاری ایکنا، علی‌اصغر پیوندی، رئیس جمعیت هلال احمر در پاسخ به این سؤال که در حال حاضر وضعیت مسلمانان میانمار در چه شرایطی است، گفت: در سفری که به بنگلادش داشتم از نزدیک وضعیت مسلمانان میانمار را در کمپی که به اجبار در آن ساکن بودند دیدم.
وی تشریح کرد: بیش از نیمی از آوارگان میانمار کودکان هستند، حدود ۲۵ هزار خانم باردار و ۱۴ تا ۱۵ هزار کودک بی سرپرست در این کمپ حضور دارند و از چهار یا پنج کودک یک نفر دچار سوء تغذیه است. علاوه بر همه اینها بسیاری از کودکان به دلیل اینکه شاهد مرگ پدر و مادر و غرق شدن آنها بوده‌اند، دچار مشکلات روحی و روانی هستند و همه اینها نشان دهنده عمق فاجعه است.
پیوندی اضافه کرد: بالغ بر یک میلیون آواره در بنگلادش حضور دارند که روز به روز بر این تعداد نیز افزوده می‌شود. البته خود کشور بنگلادش هم کشور فقیری است و ما به عنوان یک کشور بشر دوست و نوع‌دوست که این خلق و خو را از ابا و اجدادمان به ارث برده‌ایم طرحی را با عنوان «قند پارسی» آغاز کرده ایم تا کمک های مردمی را جمع آوری و برای رفع نیاز آوارگان میانماری صرف کنیم.
وی اعلام کرد: تا به حال استقبال جدی از این طرح صورت گرفته اما عمق فاجعه بسیار زیاد است و نیاز است که کمک ها تداوم داشته باشد.
پیوندی در پاسخ به این سؤال که آیا برنامه‌ای برای جمع آوری کمک های مردمی در مراسم اربعین دارید؟ گفت: در مراکز ورودی سه استان مرزی چادرها و مراکزی تعبیه شده است تا مردمی که در مراسم اربعین حضور پیدا می‌کنند با تعلق خاطری که به ائمه دارند به مردم مسلمان میانمار کمک و دین خودشان را ادا کنند. امیدواریم کمک‌های خوبی در این خصوص جمع آوری شود.
وی در ادامه سخنان خود به مسئله اربعین اشاره و خاطر نشان کرد: سال به سال وضعیت در حال بهبود است و باعث افتخار است که هلال که متعلق به خود مردم است می تواند در این مراسم کاری انجام دهد. امیدواریم اگر کم و کاستی در مراسم اربعین بود مردم به بزرگواری خودشان ما را ببخشند.
پیوندی در پاسخ به این سؤال که پزشکان و پرستاران حاضر در مراسم اربعین تجارب ویژه‌ای کسب می‌کنند آیا به این فکر شده است که این تجارب جمع آوری و تدوین شده در اختیار کادر درمانی که در سال‌های بعد می‌خواهند به این سفر بیایند قرار بگیرد؟ گفت: این پیشنهاد خوبی است و به نظر من می‌توان در قالب یک طرح پژوهشی چارچوب‌های این مسئله را مشخص و تجارب قبلی را جمع بندی و مکتوب کنیم و حتی به دیگر جمعیت‌های هلال احمر ارسال کنیم تا بدانند در تجمعات گسترده اینچنینی باید چگونه عمل کنند. حتی این تجارب می تواند درسنامه‌ای شود که مدیریت جمعیت زیاد که در یک جا تجمع می‌کنند چگونه باید باشد.