به گزارش کمیته فرهنگی و آموزشی ستاد مرکزی اربعین، در این نشست ابتدا حاج علی کاظم از شاعران برجسته شهر مقدس کربلا از اهداف این نشست سخن گفت و به معرفی شاعران عراقی حاضر در این جلسه پرداخت.
وی، کربلا را مهد پرورش شاعران بزرگ عراق دانست و پس از آن با اشاره به استاد رسول خفاجی از شاعران حاضر در این نشست، عنوان کرد: وی از سرآمدان شعر عربی فصیح و شعبی (گویش عراقی زبان عرب) است.
حجت‌الاسلام والمسلمین جواد محمدزمانی با تشکر از میزبانی شاعران عراق و تاثیرگذار بودن چنین جلساتی در ارتقای شعر عاشورایی، شاعران ایرانی حاضر در جلسه را معرفی کرد و خواستار معرفی پیشینه شعر عاشورایی در عراق و به ویژه در شهر مقدس کربلا شد.
در ادامه این جلسه، استاد عوده، عراق را وطن دوم شاعران حسینی عنوان و اظهار کرد: پیشینه شعر کربلا بحث مهمی است که تشریح آن در حوصله این نشست نمی‌گنجد.
وی با اشاره به مجمع شاعران حسینی که از سال ۱۹۶۷ تشکیل شده و هر پنجشنبه در شهر مقدس کربلا برگزار می‌شود، گفت: برگزاری این جلسه در دوران صدام منع شده بود که با سقوط وی به صورت منظم برگزار شد. این مجمع تنها مخصوص شاعران کربلا نیست و شاعران جوان از همه شهرهای عراق در این مجمع حاضر می‌شوند و شعر خود را بازخوانی می‌کنند و داوران به نقد اشعار آنان می‌پردازند؛ به منظور آموزش این افراد، آنان را طی ایام محرم و صفر به مناطق مختلف عراق اعزام می‌کنیم. همچنین با برگزاری مسابقات و جوایز در رده‌های سنی کودکان، نوجوانان، جوانان و... سعی در ارتقای شعر حسینی داریم.
استاد عوده همچنین به برگزاری محافل شعر در بین‌الحرمین طی مناسبت‌های مذهبی مختلف یاد کرد و آن را از دیگر کارهای این مجمع دانست و افزود: نکته مهم در این مجمع، خودجوش و مردمی بودن آن است که فراتر از دولت و حکومت عراق به شمار می‌آید و برای کسب این استقلال خون‌های زیادی ریخته شده است.
در ادامه این نشست، شاعران عراقی به معرفی شاعر بزرگ عراق، مرحوم استاد کاظم المنظور پرداختند. وی بزرگترین شاعر شعر شعبی حسینی است که ۱۱ دیوان بزرگ در این حوزه دارد. در سال ۱۹۳۰ در ایام غدیریه نشستی با حضور همه شاعران بزرگ عراق در نجف برگزار شد و در آن نشست استاد کاظم المنظور به عنوان امیر شاعران عراق معرفی شد.
یکی از مسئولان فرهنگی عتبه عباسیه نیز در این نشست با اشاره به لزوم تبیین اهداف این جلسه، حفاظت از شعر حسینی با زبان‌ها و گویش‌های مختلف و تلاش و اهتمام برای رشد و ارتقای آن را ضروری‌ترین کار هر کدام از شاعرن در این نشست دانست و اظهار کرد: خداوند متعال قرآن را با یک زبان نازل کرد، اما انتشار و تفسیر آن به زبان‌های مختلف صورت گرفته است و تاثیر آن بر همه فرهنگ‌ها و ملت‌ها مشخص شد. شعر حسینی نیز باید در فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف منتشر و حفظ شود.
