فخر امام و محبوب امت!
(به مناسبت هفتمین روز شهادت سید و سالار مقاومت شهید سید حسن نصرالله)
قلبش در جستجوی پرواز بود و پیوسته آن را می‌سرود!
روحش به تأمل در جمال حق غرقه بود چنان که گویی در محراب بود، بلکه محراب معنای خود را در او نمایان کرده بود!
نگاه و اندیشه بلندش به جهاد، واقعیت انسانی‌اش را گسترش داد تا جایی که نمونه خیر همه خیر شد و نمونه طهارت همه طهارت گردید.
سخاوتمندانه بخشنده‌ای که گویی نهایت زندگی در نهایت بخشندگی و از خود گذشتن است. آرامش و عنوان و فرزند دلبندش را برای آرامش ملت و عزت وطن و آرامانش، در راه خداوند بخشید.
جذبه و گیرایی روحی‌اش او را قبله دل‌ها و کانون جان‌های شیفته‌ای ساخت که کام تشنه ستم دیدگان و جان سوختگان به خنکای زلال سخن و نگاه و اشاره‌اش در کنار فرات وجودش سیراب می‌شدند!
مردم در اجتماعی که بر پا می‌کرد چون معتکفان پیرامونش سرمست از جام‌های گوارایش بی‌جنبشی با چشم دوختن به اشارات و حرارت سخنانش به آینده‌ای روشن می‌نگریستند!
صداقت و صبر و فریادهای رسایش در دفاع از مظلومان فلسطین و لبنان، از جوانان سرگردان و مأیوس از آرامش و درمان آلام ملک و ملت خویش، مجاهدان و جوانمردانی بزرگ و سرشار از امید و نشاط ساخت که امنیت و آرامش را از دشمن عنود و متجاوز و خون آشام سلب کردند و هویتی یافتند که بدان فخر کرده و می‌کنند و مایه فخر همه مجاهدان و آزادی‌خواهان گردیدند
رغم جایگاه رفیع‌اش، هیچ گونه تکبری در ساحت پاکش جای نداشت.
مردی بزرگ که عظمتش بر همگان هویدا بود و چون شخص بزرگ را نیاز به جامه نیست او از هرچه جامه و کسوت تعلق و عنوان و مقام بوده به دور بود، چنان‌چه عظمت و ایمان اولیای الهی احساسی ذاتی است لذا هرچه دارند در نهاد و شاکله انسانی‌شان عجین شده از این رو اگر برهنه‌تر باشند، زیبایی و نیرومندی‌شان بیشتر نمایان می‌شود.
او نزد همگان وجودی صاف و یکرنگ و صادق را به نمایش گذاشت و برای دشمن نیز سخنش به صداقت و راستی اخذ می‌شد و هیج‌کس در او سُمعَه و ریا و خدعه و احساسات و وعده‌های بی‌پایه و اساسی را احساس نمی‌کرد .
او هم‌چنان که مداوم در جهاد با دشمن بود، پیوسته در زندگی و آسایش مردم امعان نظر داشت و در اصلاح و بهبود آن سعی و جهاد بسیار و مؤثری کرد. این خود عاملی در عداوت و دشمنی عناصر و عوامل نظام سلطه در داخل سرزمینش، و نزد حکام وابسته و هم دشمنان جنایت‌کار خارجی‌اش گردید!
شهیدی که فخر علمای دین و مجاهدان راه خدا بود و اهل معرفت او را در کران ابدیت، انسانی می‌دیده‌اند که در آسمان نظر می‌کرد و پرواز را تمنا داشت!
اهل علم و خرد و ایمان در طلعت او انسانِ‌عابد مجاهد و عالمی اندیشمند و بصیر را شناختند که به همه حرکت، جهاد، عزتمندی، باور، ایمان، توکل به خداوند را برمی‌انگیخت.
در آن شب تیره که سیاهی‌اش به رنگ پلاسی قیرگون بر روح و جان‌مان چنگ انداخت و بر چشمان ما خوابی دلهره آور و بیمناک سایه انداخت، ناله‌های پی‌در پی چون زخم دار و خونین آرام آرام از عنق جان‌مان روی هم گرد آورد و اندک اندک در حال کشاندن دامن یأس بر روح و اندیشه‌مان بود که امروز در هفتمین روز عروجش با کلام استوار و جمال و چهره مطمئن قائدی بزرگ، آن اندوه‌هاو ناله‌های جریحه‌دار، ناگهان فریادی را شکل داد که سیل رو به نابودی دشمن را پدید آورد و برای دشمن آهنگ نابودیِ رو به زوال در دهانه گور را نواخت و نسیم خوش امید بر شامه‌ها وزید و چهره‌های مکدر و ترک برداشته به غم بزرگ مظلومیت ملت فلسطین و پرواز غریبانه شجاعان حزب‌الله و پرچم‌دار بزرگ مقاومت، به بشارت امام و پیشوای هشیار و دلیر ما روشن و گشوده گردید.
هر آن‌کس که به این جهان پا نهاد، روز حیاتی دارد و روز وفاتی، و در میان این دو روز صحنه زیستن و اعمال و نمایش شخصیت آدمی است. اما تو ای بزرگ و فخر امام و محبوب امت اسلام!
تنها روز زندگی داری، چون نمرده‌ای آن‌چنان که مرگ می‌خواهد، بلکه کشته‌شده‌ای آن‌چنان که عقیده می‌خواهد.
از این‌رو تو در زندگی همه انسان‌ها جای داری و جاری هستی!
تو در دریای جهاد فرو رفتی و از شهادتت پیروزی ساختی و پرچم نماد جاودانگی را بر فراز جهان عدالت خواهی و آزادگی و انسانیت بر افراشتی!
پس درود خداوند بر تو در روزی که زاده شدی و روزی که با شهادت به ابدیت پیوستی!
- حمید احمدی
- ۱۳ مهر ۱۴۰۳
- #کربلا_طریق_الاقصی