ندای جاوار مانده علی با تو تکرار شد!
عروجت را باور نکرده‌ایم و در انتظار شنیدن نعره حیدری‌ات بر سر دشمن گوش‌هایمان را تیز و چشم‌هایمان را به ضاحیه دوخته‌ایم!
در انتظار فریاد حیات‌بخش توایم تا بغض‌های خفته در تاریخ را با "لبیک یا حسین" فریاد زنیم و قلوب مان را با سلامت بر حسین جلا بخشیم !
اندوه فراقت و غم سنگین نبودنت را تنها کلام و بیان پیشوای‌مان تحمل‌پذیر کرد که سطر سطر آن نام و مرام و ادامه راهت را و امید به نصرت حق را فریاد کرد و بشارت داد و دل‌های مجروح ما را التیام بخشید.
و مژده دهد که مکتب تو برای همیشه مدرسه پر رونق جهاد با متجاوزان و عزت و دفاع از مظلومان باقی خواهد ماند.
ای قهرمان بزرگ و شجاع میدان‌های رزم!
ای مجاهد نستوه با مکتب و اندیشه و اشاره‌ات به ما آموختی که با شجاعت راه خطرناک پیمودن، همیشه امکان پذیر است!
ای مجاهد بزرگ!
جهان صدای رسایت را در دفاع از کیان اسلام و فلسطین و مظومان غزه شنید.فریاد بلندت را که فرمودید: "ما شیعه علی بن‌ابی‌طالبیم"
چقدر دلنشین و شوق آفرین و عزتمند بود و چقدر به خود بالیدیم که ما هم شیعه علی‌ایم!
اما صدای تو را در لحظه عروجت از این جهان نشنیدیم ولی مطمئنم آن‌چه از قلب سرشار از حب به علی علیه السلام فریاد کرد و در ضمیر هستی به یادگار ماند سوگندت به کعبه بود، یعنی به جان علی سوگند خوردید که رستگار شدید!
این ندای جاوار مانده آسمان بر زمین که از جان قدسی علی برخاست بار دگر از وجود تو تکرار شد و مانا گردید یاد و نامت،ای قائد بزرگ جهاد و ای تندیس ناب مقاومت!
ای فرمانده دلها با سلوکت روح اخلاق را در روح جهاد به حرکت و احساس واداشته‌ای!
ای رهبر بزرگ مقاومت !
نفرت از ظلم، نژاد پرستی، کودک کشی، و حامیان تبهکار و سراسر تفرعن و جنایت را با کلمات و انگشت اشاره‌ات در اندیشه، ذهن و قلوب اهل خرد، اندیشه‌های پاک، وجدان‌های بیدار و نفوس پاک جاری ساختی!
ای شهید والا و مظلوم ما!
خون روان شده از وجودت، شفقی سرخ از پرتو روح بزرگ و الهی در جهان به نمایش گذاشت و سرخی خونت، مروارید زیبای نیکی و پند زیبایی در عالم سرخ رنگ شد که عزت از آن اهل ایمان است و شرافت نه سلاح به زمین نهادن و با دشمن کنار آمدن و آرامش و امنیت و رفاه نه با دشمنان غدار و حیله‌گر و مسلخ‌برندگان انسانیت معامله و دوستی کردن است بلکه در جهاد و مقاومت و توکل به خداوند است.
چنان‌چه قبل عروجت نام بلندت باعث آرامشی مثال زدنی برای مظلومان، مومنان و مبارزان بود و عامل اضطراب و تشویش و ترس دشمن، شهادتت گرچه انبوه اندوه را بر جانمان نشاند اما ترس و ننگ ابدی را بر دشمن مستولی ساخت!
ای مومن صادق و نغمه خوان سروش وحی!
صدای رسای تو، زخمه عشق الهی بود که از آن امواج لطیف اندیشه ناب و نغمه‌های پاک بر جان‌هاومی نشاند و همه قلوب پاک را هم‌چون مغناطیس قدرتمند مجذوب خود می‌ساخت و ماندگار مکتب تو را برای رهایی بشارت می‌دهد!
ای که نام و اندیشه‌ات، منش و جهادت، مقاومت و صبرت و تدبیر و نگاهت از تو مکتبی ساخت که مدرسه همه پیکارجویان با ظلم و طاغوت و مجاهدان فی سبیل الله خواهد بود.
ای فرمانده بزرگ و قهرمان مقاومت!
ای صاحب مکتب شرافت و نصرت!
جامه رسای حکمت، جهاد و شهادت و پوشش پرنیای هنر مردم‌داری و رهبری مجاهدان بر اندام کامل و جامع سالکی چون تو برازنده بود!
و قبای اطلس شهادت بر قامت تو که از راست قامتان نستوه تاریخ و از شیفتگان صادق خدمت و از پاسداران عزت، غیرت و دیانت بودی، زیبنده بود!
ای رهبر حکیم مقاومت و عزت!
برگ برگ حیات تو حرف می‌زنند و همه سطرهای سکوت‌های تو فریاد می‌زنند!
اهل اندیشه و مبارزه از لایه لایه سطور حیاتت، فریاد رهایی، جهاد، وفاداری و شرافت می‌شنوند!
رفتنت صداهای جهاد و شرافت و مرگ با عزت را از دل تاریخ خارج کرد و به صدا در آورد که "کل یومِِ عاشورا و کل ارضِِ کربلا"
و ترنم سلام دلنشینت بر مولای ما حسین بن علی، روح‌مان را در حریم عزتمند کربلا به پرواز در می‌آورد و هنوز خنکایش را بر دل‌های داغدیده‌مان می‌نشاند!
السّلام عَلیَ الحُسَین(ع) وعَلی عَلِِِّیِ ابن الحُسَین(ع) وعَلی اوْلادِ الحُسَین(ع) و عَلی اَصحابِ الحُسَین(ع)
و تو به یقین از اصحاب پاک و بزرگ و قهرمان حسینی!
ای سید خوبان و ای امیر جهاد، شرافت، تدبیر و عزت!
امروز به نگاه پرمهر و دعایت محتاج‌تریم تا در راه و مکتب تو استوار و ثابت قدم بمانیم و برای ماندن شرافت و کیانمان را به معامله نگذاریم بلکه جان ناقابل‌مان را در حمایت از مقتدای محبوبت و قائد بزرگ و حکیم امت فدا کنیم!
- حمید احمدی
- ۸ مهرماه ۱۴۰۳
- #کربلا_طریق_الاقصی