پنج شنبه 24 آبان 1403

تندر طوفان الاقصی!

( به مناسبت سالگرد حماسه بزرگ عملیات طوفان الاقصی)


 تندر طوفان الاقصی!

( به مناسبت سالگرد حماسه بزرگ عملیات طوفان الاقصی)

آذرخشی سهمگین بود! کر را هم شنوا ساخت و گوش هر غنوده‌ای از شنیدن آن چاره‌ای‌ نداشت.

 طنین تُندرش جهان غفلت‌زده را تکان داد!

چون صدای رعدِ طوفانی برخاسته از قلب‌های مجروح بود.

 شفاف و زلال چون چشمه‌‌ای که از صخره برون تراویده، لبریز از احساسات مظلومان سرزمینش!

سرچشمه‌ آن ناله‌های ظلم و عذابِ حرمانی بود که ملتی در دل‌های خود اندوخته‌ بود. 

دردهایی از حبس فرزندان و کودکانش از پرپر شدن فرزندان بی‌گناهش، از سال‌ها گرسنگی‌ و درد و رنج، از تخریب آلونکهای مهاجران رانده شده از شهرها و روستاها، از زندانی شدن میلیون‌ها انسان از سوی‌ غاصبان!

صدای نهیب دردهایی بود که از بیخ‌ جان‌شان برخاسته و از بارهای غمی بود که روزگاری دراز در درون‌شان پنهان ساخته‌ و در آن شب پائیزی آهنگ آن کرد که از درون در همه جا پراکنده گردد.

چنین شد که طوفانی بر پا کردند!

طوفانی از سرزمین مقدس ، از داغداران تعدیات دشمن به قدس شریف و از شاهدان زخم‌های مسجد الاقصی!

سهمگین بود چون آذرخش، چون صدای سفیر گلوله‌ها، بُرنده چون شمشیر؛ زیرا آوای حق بود و آه و آوای نهفته مظلومان!

همچون خروش رعد یا چکاچاک بهم خوردن سلاح، از صدا و درخشش آذرخشی در جهان پیچید و درخشید. هیچ مخالفی نتوانست آن را بشنود و پیرامونش گرد نیاید و سخن نگوید حتی آنان که سال‌ها به امر اربابان ستم و صاحبان رسانه‌‌ها و تریبون‌های ضلالت، تباهی و مروجان فرهنگ تفرعن سلطه‌گران سیه‌رو،

به استتار ظلمِ نژاد‌پرستان و کودک‌کشان صهیونی و تروریست‌های دست‌پرورده مدنیت غرب، همه هَمّ‌شان را مصروف داشته بودند، ناگزیر به سخن گفتن شدند!

طوفانی به پا شد که اوج نفرت ملتی نسبت به ظلم و نژاد‌پرستی و تجاوز را به صدا در آورد و بر کوس رسوایی همه آن‌ مدعیان متکبر غرب و حاکم زبون منطقه نواخت.

 صدایش در عالم پر گردید و مدعیان حمایت از انسان و حقوق انسان به نهایت زبون و خار گشتند.

همه آن‌چه سال‌ها گفتند و بافتند و به حذف و هدم ملتی اندیشه کرده و نقشه کشیدند، طوفان که از قلوب پاک جوانان اهل ایمان و از دل‌ ناله‌های عبادت‌گاه مقدس اقصی بلند گردید، باطل‌شان ساخت و چو حلاجی، پنبه‌شان کرد و همه رشته‌‌ها از هم گسسته شد!

اُبّهت پوشالی‌شان فرو ریخت، جنون‌ و خوی توحش مدعیان تمدن و انسان‌گرایی و آزادی به نهایت‌، زشت و کریه، هویدا شد. 

بعد آن، خانه‌ها ویران کردند و بیمارستان‌ها بر سر بیماران و کودکان مجروح آوار ساختند. 

برای دفاع از حقوق بشر، ده‌ها هزار انسان کشتند و در دفاع از حقوق زن، هزاران مادر و دختر را به قتل رساندند و ده‌ها هزار مادر را داغدار کودکان‌شان ساختند!

 و برای زندگیِ‌اصحاب ستم و جهل، حق حیات از میلیون‌ها انسان ربودند و زیر تلی از آوارها مدفون کردند و شهرهاشان را به زندانی مخوف بدل ساختند!  

و ما و همه انسان‌ها در حیرت و بُهت ماندیم که چرا از آن مدعیان که با همه توان و حِدّت تمام پی‌‌جوی زن و زندگی و آزادی در سرزمین ما و جهان مدرن‌شان بودند و سینه‌چاک این حقوق، نشان وصدایی از غیرت و از حَمیّت نمی بینیم و نمی‌شنویم، حتی احساس شرم‌شان را هم ندیدیم!

ولی جهانی ذلت و جهالت‌ و رسوائی‌شان را به تماشا نشست!

بر آن همه قتل زنان و ذبح زندگی و دفن آزادی چشم فرو بستند تا رسوائی‌ حامیان‌شان را نبینند!

چون ننگی بر پیشانی و حیات همه مدعیان دروغین و کاسبان حیات انسان و آزادی و زندگی و زن بود و 

تاراج حیثیت و وجاهت‌ کاذب‌شان و سبب کنار رفتن نقاب‌‌‌‌های دروغین از چهره عُمّال‌ زر و زور گردید!

 با این همه صدای مهیب تندباد و غرش طوفان الاقصی هنوز ادامه دارد و دشمن با همه جنایت، قتل، غارت، کشتن زنان،

به بلندتر و فراگیرتر شدن صدای طوفان کمک کرد و بر غرش درست و بهنگام آن صحه گذاشت.

طوفان برپا شده در سحرگاه پائیزی با تخریب همه سرپناه‌های زنان، کودکان، بیماران، محو همه آثار زندگی، حیات انسانی و زیر پا نهادن همه حقوق بشر با حمایت حامیان زن، زندگی، آزادی و مدافعان حقوق انسان، آرام نگرفت.

زندگی ادامه دارد!

هنوز کودکان و زنان در حمایت از مردان در جنگ، گرسنگی و داغ فرزندان، جوانان، مردان و کودکان‌ را تحمل می‌کنند و دست به سوی آسمان دارند.

هنوز زندگی را با امید به وعده‌های الهی سروپا نگه داشته‌اند.

و هنوز مثل همیشه به آزادی سرزمین‌ غصب شده‌شان و آزادی ملت در بندشان ایمان دارند!

و به نصر و یاری حزب‌الله اعتماد و باور دارند!

نه به غرب پناه بردند و نه آزادی و زندگی را از سلطه‌گران تقاضا کردند و تنها به ایمان‌شان اتکا و به خداوند توکل داشته و نصرت و ظفر را با صبر، جهاد و مقاومت از او تمنا دارند.

 وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

  •        حمید احمدی
  •          ۱۸ مهر ۱۴۰۳

 

  • #کربلا_طریق_الاقصی