كربلا آرزوي آرزومندان فراواني است و حضور در اين سرزمين پر از رمز و راز شايد منتهاي خواسته خيلي ها باشد.
اين روزها وقتي در كربلا و بين الحرمين گام مي گذاريم، در كنار معنويت و روحاني بودن فضا، از آرامش و امنيتي كه مشاهده مي كنيم، به وجد مي آييم، بازي كودكان، حضور خانواده ها در بين الحرمين و هزاران صحنه شاد و معنوي ديگر حكايت از ضريب امنيتي بالاي كربلا دارد.
ابو محمد يكي از پيرمردان دنيا ديده اي است كه سالها زائر حرم حسيني است، او سالهاي استبداد صدام را در اين شهر ديده و مي گويد: «صدام هم مثل تكفيريها مي خواست اين نقطه نوراني در زمين زائر نداشته باشد، او به روش استبدادي خود عمل مي كرد و تكفيريها هم با رعب و وحشت مي خواهند به هدفشان برسند اما عشق زائران به كربلا روز به روز افزايش پيدا كرد و اربعين حسيني با آن جمعيت ميليوني تير خلاصي بر تفكر تكفيريها و دشمنان اهل بيت(عليهم السلام) است».
او عنوان مي كند: اگر گشتي در شهر بزنيد، تصاوير شهيدي مي بينيد كه در دفاع از حرمهاي شريف به نبرد با تكفيريها پرداختند و به شهادت رسيدند.
جمله او را اين گونه تكميل كنم، زائراني كه با احساس امنيت و در كمال آرامش خود را به بين الحرمين مي رسانند، حتما به خوبي مي دانند كه عاشقان امام حسين(عليه السلام) كيلومترها آن سوتر با تكفيريها مي جنگند تا خنده هاي كودكان زائر مستدام باشد و كربلا را هر شب و هر روز با زائران فراوان و شادمان ببينيم.
كودكاني كه تا همين هفته پيش با پدر و مادر خود به بين الحرمين مي آمدند و امروز و امشب ديگر پدر همراه آنها نيست و تنها دستشان در دست مادر است؛ پدراني كه براي آرامش كربلايي ها آسماني شدند.
تكفيريها خود را به آب و آتش زدند تا در اين سالها كربلا را ناامن كنند، اما كربلا براي عاشقان اهل بيت(عليهم السلام) ناموس و پرچم است و كربلا براي هميشه تاريخ نماد غلبه خوبي ها بر بدي هاست.
