به گزارش پایگاه اطلاع رسانی الاربعین، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، حجت الاسلام والمسلمین «سید عبدالفتاح نواب» در مراسم یادبود زائران سفرکرده اربعین 98 که به صورت مجازی از طریق شبکه اینترنتی عبرات برگزار شد، درباره جایگاه زائران امام حسین (ع) سخن گفت.
وی اظهار داشت: در اربعین 98، بیش از سه میلیون زائر از ایران اسلامی به عتبات سفر کردند که از این تعداد حدود 180 نفر به دیار باقی شتافتند، یاد و خاطره همه این عزیزان را گرامی می‌داریم.
وی افزود: خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم می فرماید: « وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللّهِ وَ کانَ اللّهُ غَفُوراً رَحیما» و هر کس به عنوان مهاجرت به سوى خدا و پیامبر او، از خانه خود بیرون رود، سپس مرگش فرا رسد، پاداش او بر خداست و خداوند، آمرزنده و مهربان است.
نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت تصریح کرد: امام حسین (ع) راهش، راه خدا و حرکتش حرکت در راه خدا بود. ایشان فرزند پیامبر بودند، بنابراین هر کس در راه زیارت ایشان هجرت کند، همچون کسی است که به سمت خدا رفته است، از این رو قرآن می فرماید کسانی که در این راه بمیرند، پاداش و جایگاه آنان در نزد خداوند پاداش ویژه ای خواهد بود.
وی با بیان اینکه زائران امام حسین (ع)، دو ویژگی خاص دارند و برای آنها در آیات و روایات جایگاه ویژه‌ای بیان شده است، تصریح کرد: همه آنها عشق اهل‌بیت (علیهم السلام) هستند و از منتظران ظهور حضرت مهدی (عج) هستند؛ کسانی که به زیارت اهل‌بیت می روند، این زیارت نشان از عشق و ارادت خاص آنها به ائمه اطهار است؛ اما کسی که به زیارت خانه خدا میرود، به دنبال تکلیف الهی و شرعی است و میان تکلیف و عشق تفاوت وجود دارد؛ از این رو خداوند به عاشقان زیارت حرم ائمه نگاه ویژه‌ای دارد و اگر کسی در این راه از دنیا برود، خداوند برای او اجر و ثواب خاصی قائل خواهد شد.
سرپرست حجاج ایرانی یادآور شد: در روایات هفت ویژگی برای کسی که با عشق و علاقه اهل بیت از دنیا برود نقل شده که می فرماید: « وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ مَغْفُوراً لَهُ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ تَائِباً أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ مُؤْمِناً مُسْتَکمِلَ الْإِیمَانِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ بَشَّرَهُ مَلَک الْمَوْتِ بِالْجَنَّةِ ثُمَّ مُنْکرٌ وَ نَکیرٌ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ یزَفُّ إِلَی الْجَنَّةِ کمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَی بَیتِ زَوْجِهَا أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ص فُتِحَ لَهُ فِی قَبْرِهِ بَابَانِ إِلَی الْجَنَّةِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ جَعَلَ اللَّهُ قَبْرَهُ مَزَارَ مَلَائِکةِ الرَّحْمَةِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ عَلَی السُّنَّةِ وَ الْجَمَاعَةِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ جَاءَ یوْمَ الْقِیامَةِ مَکتُوبٌ بَینَ عَینَیهِ آیسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ کافِراً أَلَا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ یشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّة» هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد آمرزیده و هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد با توبه از دنیا رفته است هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد با ایمان کامل از دنیا رفته و هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد ملک الموت به او بشارت بهشت می دهد، بعد از او نکیر و منکر هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد چنان با جلال او را به بهشت میبرند، مانند عروسی که به خانه شوهر میرود، هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد دربی از قبرش به بهشت گشوده می شود. توجه کنید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، خداوند قبر او را جایگاه زیارت ملائکه رحمت قرار میدهد، هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد بر راه و روش پیامبر و جماعت مؤمنین مرده، هر کس با کینه آل محمّد بمیرد، روز قیامت که می آید بر پیشانی او نوشته است: مأیوس از رحمت خداست. هر کس بر بغض آل محمّد بمیرد کافراز دنیا رفته و هرکس بر بغض آل محمّد بمیرد بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.
این همه یکی از عنایاتی است که خداوند روزی زائران دلباخته و مشتاق امام حسین(ع) و واصلان به رب کریم عنایات می نماید.