لطائف قرآنی (۱۵)
●خانهام را پاک بدار!
از اوامر خداوند سبحان به حضرت ابراهیم علیهالسلام بعد تجدید ساخت کعبه معظمه، و از همه اهل ایمان این است که این بنا باید خانه توحید باشد و از هر نوع رنگ و تعلق و نماد اغیار پاک گردد.
فرمودند: "أَن لاَّ تُشْرِكْ بِي شَيْئاً۱"
" به من هیچ گونه شرک روا مدار"
حال که مکان بیت معلوم شد و آنجا مرجع مردم قرار داده شد، خودت و همگان باید در آن از هر نوع شرک یعنی هر آنچه که غیر خدا باشد، اجتناب کنید. مخاطب اگرچه به ظاهر حضرت ابراهیم علیهالسلام است اما همه اهل ایمان مخاطب آن باشند. همانند بسیاری از خطابهای الهی به پیامبرانش.
از جمله ظرایف این آیه آن باشد که
در برخی آیههای دیگر نفي شرك را با عبادت خود، همراه کرده و فرمودند: "يَعْبُدُونَنِي لاَ يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً۲"
"فقط مرا بپرستند هیچ چیزی را شریک من نگیرند"
عبارت پرستش خداوند در آیات قرآن کریم و شرک نورزیدن به او، گاه با هم ذكر ميشوند و گاه یکی از این دو آمده است که در هر دو مقصود توحید باشد. یعنی نفي شرک همان عبادت و پرستش خالص برای اوست و دو امر نیستند. اگر خانه دل و بیتالله از شرک پاک شد و به هیچ نماد و نمودی از مظاهر شرک آلوده نشد، پرستش و عبادت بیآلایش، بیغش و خالص هم برای خداوند، حاصل شود.
یعنی این خانه باید فقط مسکن توحید باشد و هیچ نشان و نامی از غیر خدا در آن نباشد و نبالد. طواف و عبادت، نگاه، نام، ذکر و .. همه فقط به نام خدا باشد. چون اینجا حرم است و در حریم کبریایی نشاید که نشان، نام و یاد بیگانه و اغیار به نمایش گذاشته شود و به خاطر آید و بر لب و دل جاری ساخت. لذا ورود هر نوع و هر شکل از خود، بت و ناپاکیها را در خانهاش منع کردهاند تا خانهای باشد یگانه و خالص برای توحید!
وقتی نفی شرک به طور مطلق و همه مظاهر آن، دفع و رفع شد، عبادت فقط برای او خواهد بود و جیزی در عرض و جنب آن نباشد تا به اندیشه و اراده در آید و پرستش آلوده سازد.
از دیگر لطائف این آیه، درخواست پاک ساختن خانهاش است به قرینه قبل، مراد طهارت از شرک و مظاهر آن باشد. ثانیاً، چنانکه اشاره شد، در این خطاب هم پیامبر خدا و هم همه مومنان موظف به پاک داشتن این خانه از شرک هستند.
نخست دل، قلب و روح شرک آلود، باید پالوده شود و بعد به قبله روی آورد و یا به مطاف مشرف شد. مقصود فقط طهارت و پاکسازی آن بیت رفیع از مظاهر شرک بیرونی مثل بت و بتپرستی نباشد بلکه مهمتر از آن، پاک نگه داشتن هر وارد بر آن از طوافکنندگان و نمازگزاران از شرک است که شرک درون منشأ و اسباب همه شرکها در بیرون است. بدانیم تا درون از بتان و شرک پالوده نشود، دفع و طرد بتان و اصنام چوبی و سنگی و اعتباریات که
بت همه خانههای جانمان هستند، واقعیت نخواهد یافت و طهارت جاری نگردد.
لذا جانی خالی از شرک و سرشار از توحید لازم است تا از طائفین دور خانهاش و قائمین به سوی بیتالله شود.
چنانکه فرمودند:
"طَهّر بیتی۳" خانهام را پاک بدار!
اگر جان خالی از شرک شد اولاً توحیدی میشود. ثانیاً حاجیدل در مطاف و حرم میگذارد و تن خسته به وطن برگرداند. خستگی برای تنی که دلش در سفر حج. حضور ندارد، بیمعناست!
- حمید احمدی
- کربلای معلا
- ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۴
- --------------------
- ۱- حج،۲۶
- ۲-نور، ۵۵
- ۳-حج، ۲۶