شنبه 1 اردیبهشت 1403

03 خرداد 1400

چرا جمهوری آذربایجان درباره تحولات فلسطین سکوت کرد؟

نبرد اخیر مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی، همچون چالشی برای کشورهای اسلامی دارای روابط با اسرائیل از جمله جمهوری آذربایجان بود که منجر به شفافیت جوهره‌ی آنها شد و این موضوع به مراتب تبعات سیاسی و اجتماعی زیادی را برای آنها به دنبال خواهد داشت.


یکی از کشورهایی که در جریان نبرد اخیر مقاومت فلسطین با رژیم صهیونیستی موضع بی‌تفاوت و مسکوتی را داشت، جمهوری آذربایجان بود. دولت آذربایجان مدت‌ها قبل‌تر از کشورهای عربی همچون امارات، بحرین، سودان و… با اسرائیل روابط نزدیکی داشت و سطح این روابط در مقایسه با سایر کشورهای اسلامی که اخیرا روابط شان را عادی‌سازی کرده‌اند، قابل قیاس نیست.
اسرائیل در جریان جنگ اخیر آذربایجان و ارمنستان حمایت پنهان و ویژه‌ای در سطح بین المللی و نظامی از آذربایجان انجام داد. به نوعی که در کشورها و جناح‌های مخالف اقدامات آذربایجان در اروپا و آمریکا قدرت مقابله جدی با اقدامات این کشور علیه ارمنستان را پیدا نکردند.

بنابراین اصلی‌ترین علت سکوت جمهوری آذربایجان در برابر جنایات اسرائیل در کرانه باختری و نوار غزه و حتی همراهی آنها با رسانه‌های صهیونیستی را می‌توان بدهکاری این دولت به صهیونیست‌ها دانست.
رسانه‌های آذری نیز در این معرکه بی‌طرف و بیکار نبوده و عمدتا با تحلیل‌ها و نوشته‌های هدفمند، سیاست‌های “جوزف بایدن” و “حماس” را عامل جنگ علیه صهیونیست‌ها خواندند و این جنگ را نبردی بی‌فایده و فرسایشی عنوان دادند که جزء ویرانی و کشتار چیزی به دنبال ندارد.

برخی علل این اتحاد را می‌توان در موارد زیر دسته‌بندی کرد:

۱- نیاز جمهوری آذربایجان به کسب حمایت اسرائیل در برابر کشورها و جناح‌های مخالف در اروپا و آمریکا.

۲- هم‌سویی نگرش سیاسی و اجتماعی دو دولت: هر دو دولت، اندیشه اسلامی را دشمن ایدئولوژیک خود می‌دانند و در این راستا همکاری‌های اطلاعاتی و امنیتی گسترده‌ای داشته‌اند که مسائل هسته‌ای و امنیتی ایران از جمله‌ی این مسائل است.

۳- همسویی تفکرات ناسیونالیستی دو دولت: جمهوری آذربایجان ارمنستان را دشمن نژادی و رژیم صهیونیستی مسلمانان را دشمن نژادی خود می‌دانند و در راستای حذف و حل کردن دشمن خود برنامه‌ریزی کرده‌اند.

۴- روابط اقتصادی: اسرائیل چهل درصد نفت خام مورد نیاز خود را از طریق خط ‌لوله باکو-سیهان (بندری در سواحل دریای مدیترانه و واقع در ترکیه) تامین می‌کند و در قبال آن به جمهوری آذربایجان تسلیحات نظامی می‌فروشد که براساس گزارش موسسه تحقیقات بین‌المللی صلح استکهلم (Sipri) شصت درصد تسلیحات نظامی جمهوری آذربایجان از طریق کارخانه‌های اسرائیلی تامین می‌شود. این تسلیحات شامل پهپاد، موشک، سیستم رادار، مهمات جنگی و… می‌باشد که در برتری نظامی آذربایجان در جنگ اخیر با ارمنستان نقش مهمی داشت.

سکوت و تعارض‌های دولت الهام علی‌اف با تحولات اخیر فلسطین قطعا تبعات زیادی برای جمهوری آذربایجان و سایرین به دنبال خواهد داشت که یکی از آنها عیان شدن چهره ریاکار این دولت‌هاست. دولت و طرفداران علی‌اف در جریان نبرد با ارمنستان، با عَلَم کردن هتک حرمت مساجد مسلمانان توسط ارامنه در گذشته، بارها احساسات مسلمانان را برانگیخته کرده و از آن در راستای اهداف خود سوءاستفاده کردند و این موضع آنها در حالی است که در برابر هتک حرمت مسجد الاقصی توسط صهیونیست‌ها هیچ موضعی اتخاذ نکردند!
البته از چنین حکام و دولت‌هایی با چنین سوابقی، انتظاری بیش از این نمی‌رود. اما از ملت‌ها، مسلمانان و ناظران این حقایق انتظار می‌رود در پیچش‌ها و کمینگاه‌های این چنینی واقعیات را فارغ از دیدگاه نژادی و مذهبی درک و تحلیل کنند.