جمعه 10 فروردین 1403

10 دی 1399

شهیدان سلیمانی و ابومهدی جرعه نوش مکتب خمینی کبیر(ره) بودند

استاد دانشگاه کربلا گفت: شهیدان سلیمانی و ابومهدی جرعه نوش مکتب خمینی کبیر(ره) بودند، این روح عمیق، عرفانی و خدایی را گرفتند و جان خود را در راه اسلام فدا کردند.


به گزارش پایگاه خبری الاربعین، سید ضیاء الصافی، استاد دانشگاه کربلا از کشور عراق در دومین روز برنامه کنگره بین‌المللی سرداران شهید مقاومت و اربعین که به صورت مجازی برگزار شد، در پنل بخش عربی مقاله خود را ارائه کرد.

وی با اشاره به حدیث امام علی(ع) مبنی بر اینکه «جهاد دری از درهای بهشت است که برای اولیای خاص خدا گشوده است» و آیاتی از قرآن کریم درباره زنده بودن شهدا، اظهار داشت: ویژگی خاص دو فرمانده شهید، این بود که به بالاترین رتبه یک فرمانده رسیدند؛ دو فرمانده خدایی که در اسلام ذوب شدند و اسلام آن‌ها را بالا کشید.

استاد دانشگاه کربلا ادامه داد: شخصیت شهیدان سلیمانی و ابومهدی آن چنان عظیم است که انسان نمی‌تواند این شخصیت را بیان کند؛ رفتار این دو فرمانده جرعه نوش سیره رسول خدا(ص) بود، بنابراین سیره رسول خدا(ص) را در نزد این دو شهید فرمانده می‌بینیم.

وی تصریح کرد: سیره رسول خدا(ص) نزد حاج قاسم سلیمانی موجود بود به این صورت که نزد هر کسی که نیاز مادی و معنوی داشت، می رفت و از تلاش و وقت خود می‌گذشت و همه را در راه اسلام فدا می‌کرد؛ شهید سلیمانی ذوب شد همان گونه که سید شهید صدر فرمود «در اسلام ذوب شوید به گونه ای که امام خمینی(ره) در اسلام ذوب شد.

الصافی افزود: این دو شهید که جرعه نوش مکتب خمینی کبیر(ره) بودند، این روح عمیق، عرفانی و خدایی را گرفتند و  جان خود را در راه اسلام فدا کردند.

وی تأکید کرد: باید در زندگی این شهدا تأمل کنیم تا شاید بتوانیم جای پای ایشان بگذاریم که دنیا و آن چه در آن است را رها کردند و از سیره پیامبر و آل طاهرینش سرمشق گرفتند و به دست بزرگترین ستمگر زمان که دشمن انسانیت بود به شهادت رسیدند.

استاد دانشگاه کربلا با اشاره به حدیثی از حضرت علی(ع) مبنی بر اینکه «مردم یا در دین مانند تو هستند یا در خلقت»، ابراز داشت: حاج قاسم و ابومهدی به کسی که در دین متقی‌تر بود، نزدیک تر بودند؛ این فرماندهان و بزرگان جان خود را در راه اسلام فدا کردند، بر ما است که دنباله رو ایشان باشیم و از سیره و سیرت ایشان سرمشق بگیریم.

وی ادامه داد: آنها ایستادند تا فرزندان عراق را نجات دهند و قول معصوم را عملی کردند که «ما دوست دوست شما و دشمن دشمن شما هستم»، لذا فرقی بین قومیت نگذاشتند. تمام هدف آن‌ها دین اسلام بود که از ارکان اسلام و مسلمانان دفاع کند؛ لذا می‌بینیم که این دو فرمانده روز و شب نداشتند؛ تلاش می‌کردند که در برابر توطئه‌های دشمنان بویژه آمریکا که می‌خواهد در بین جامعه اسلامی ایجاد فساد کند بایستند.